Ejlejtyja – w mitologii greckiej bogini czuwająca nad porodem. Była córką Zeusa i Hery oraz siostrą Hefajstosa, Aresa oraz Hebe. Jej głównym ośrodkiem kultu była Kreta

Narodziny Ateny (od lewej: Zeus, Atena, wyskakująca z jego głowy; Ejlejtyja)

Pochodzenie Ejlejtyji

Teogonia Hezjoda wymienia troje potomstwa Hery i Zeusa: Hebe, wojowniczego Aresa i dosyć zagadkową Ejlejtyję. Opiekowała się ciężarnymi kobietami i porodem. Jej imię można interpretować jako „Ta-Która-Przychodzi” (w potrzebie), choć można stwierdzić, że to imię niegreckiego pochodzenia, którego znaczenia nie znamy. „Grotę Ejlejtyji w Amnisos” (na Krecie) badano w naszych czasach i stwierdzona kult bogini już w czasach neolitycznych.

Mity związane z Ejlejtyją

Jako bogini, tak bliska wszystkim greczynkom, doczekała się niewielu tradycji mitycznych. Najczęściej brała udział w mitach jako postać trzecioplanowa lub epizodyczna. Jest jednak jedna legenda związana bezpośrednio z Ejlejtyją, o której pisze Pauzaniasz.

U stóp wzgórza Kronosa, znajduje się świątynia Ejlejtyi, w której składa się cześć miejscowemu bóstwu, Sosipolisowi („Zbawcy Miasta”). Gdy ongiś Arkadyjczycy najechali Elidę, a wojsko elejskie stanęło w obronie ojczyzny, do wodzów podeszła kobieta z dzieckiem na ręku. Powiedziała, że jest jego matką, lecz we śnie bogowie nakazali jej by przyniosła je do nich, aby walczyło w obronie Elidy. Wodzowie uwierzyli niewieście i położyli nagie dziecko przed wojskami Elidy, licząc na cud. Kiedy to uczynili, malec zamienił się wielkiego węża, który przepędził najeźdźców. Bóstwo nazwano Sosipolisem, a w miejscu, w którym wąż pogrążył się w ziemi, wybudowano świątynie, gdzie czczono go i jego matkę, Ejlejtyję.

Innym mitem związanym z opiekunką porodów, była legenda o narodzinach Apollina i Artemidy. Bogini wstrzymana, przez swoją matkę, Herę, nie mogła przyjąć porodu Leto. Przekupiona jednak pięknym naszyjnikiem, przyjęła poród, sprowadzając na siebie gniew matki.